Dzisiaj
Franciszek występuje jak grabarz papiestwa i Kościoła.
Jaki jest
prawdziwy sens papiestwa – nieomylności i prymatu? Zacząwszy od pierwszych
wieków papież był broniącą skałą Kościoła, którą „bramy piekielne nie przemogą „ (Mt. 16,18). Cel Kościoła –
zachowanie zbawiających prawd wiary, która ma podstawę w osobistej relacji z
Chrystusem. Na I Soborze watykańskim (1871) został sformułowany dogmat o nieomylności
papieża. Nieomylność odnosi się wiary i
moralności. Jednak w historii Kościoła byli papieży, którzy lub wpadli w
herezję, lub ją zaakceptowali, lub swoim życiem udowadniali, że są odstępcami
(stracili wiarę w Chrystusa). Po ogłoszeniu dogmatu o nieomylności papieża wrogowie Kościoła – masoni – zaczęli
konstruować plan, jak najefektywniej – z pomocą urzędu apostoła Piotra –
zniszczyć Kościół i wiarę w Chrystusa. W dokumencie masonów Alta Vendita jest napisane: „Oni będą myśleć, że idą pod sztandarem
kluczy Piotra, ale już dawno będą szli pod sztandarem innym...”
Katolicy – prości
ludzie, zarówno jak i księża i biskupi, - są przekonani, że Bóg nie może
dopuścić wybrania papieża-heretyka. Oni absolutnie nie przypuszczają, że papież
mógłby wpaść w herezję albo nawet odpaść od wiary.