poniedziałek, 14 października 2013

Historia BKP

  Historia Bizantyjskiego Katolickiego Patriarchatu


W czasach komunizmu, w 1946-1990 latach w Związku Radzieckim UGCC przebywał w podziemiu.

W 1996r. następcą ciężko chorego kard. Lubacziwskiego bezprawnie, wbrew woli trzech metropolitów UGCC, został mianowany przez 17 lat ekskomunikowany biskup L. Huzar, który całe życie mieszkał na Zachodzie.

Od 2002 roku w klasztorze Bazylianów w Podhorcach rozpoczęła się błogosławiona misja. W 2004r. Huzar żądał od agencji rządowych tajnym dekretem №399/2003 od 6 sierpnia 2004r. deportację mnichów podhoreckich z Ukrainy. W 2006r. Huzar napisał książkę ukr. „Бесіди з Блаженнішим кард. Л. Гузаром. До постконфесійного християнства”, w której głosi kilka herezji, które zaprzeczają istotę Kościoła.

3.3.2008r. zostały ogłoszone święcenia biskupię czterech Bazylianów z klasztoru Podhoreckiego. O tym było proinformowano Ojca Świętego, podkreślając, że ten krok został zrobiony w stytuacji nadzwyczajnej dla dobra UGCC. W Ukrainie poprzez publiczne głoszenie herezji przez L. Huzara nastąpiła sytuacja nadzwyczajna, podobna do tej, co była w czasach komunizmu, gdy prawowierni byli prześladowani, a Kościół przebywał w podziemiu.

Ze względu na sytuację nadzwyczajną potrzebne było ominąć procedurę kościelną i przyjąć święcenia w taki sam sposób, jak w czasach komunizmu. Cztery biskupi zaproponowali Ojcu Świętemu prywatną wizytę, podczas ktorej proinformują go o wszystkich szczegółach swych święceń włącznie ze zdjęciami dokumentalnymi z święceń. O wyświęceniu na biskupów czterech Bazylianów było poinformowano też wielu biskupów katolickich oraz całą społeczność ukraińską. Ojciec Święty za nieprzestrzeganie procedury kościelnej ani nie ekskomunikował żadnego z tych czterech biskupów, ani w żaden inny sposób nie ukarał ich. Ta reakcja Ojca Świętego różniła się od reakcji jego poprzednika, który natychmiast ekskomunikował biskupów, wyświęconych przez mons. Lefebvre’a. Milczenie papieża w przypadku Ukrainy postrzegano jako zgoda. Oczywiście, o imionach tych, kto udzielił sakry biskupiej, czasie i okoliczności biskupi nie zawiadomili apostatom. Już od dłuższego czasu oni mieli smutne doświadczenie z ich podłym postępowaniem, którym odstępcy likwidują wszystko co jest Boże w Kościele. Wkrótce, po ogłoszeniu, byli wyświęceni jeszcze dwa biskupa i oni zjednoczyli się jeszcze z dwoma biskupami, którzy zostali wyświęceni w czasach komunizmu. W taki sposób powstał Prawowierny Synod UGCC w przeciwieństwie do oficjalnego apostatycznego Synodu UGCC. Ze względu na intrygi ze strony oficjalnej hierarhii i nadużyciem nawet władzy państwowej, Prawowierny Synod został zmuszony do ustanowienia prawowiernej gałędzi UGCC nazwaną UOGCC.

5.4.2011r. biorąc pod uwagę rosnący kryzys w Kościele, Prawowierny Synod biskupów ogłosił Bizantyjski Katolicki Patriarchat, który wychodził za granicy Ukraińskiego Kościoła i został prawowierną alternatywą również dla prawowiernych katolików łacinskiego rytu. Powstanie Patriarchatu ma bardzo poważny cel, a mianowicie: chronić prawowierną naukę i moralność w całym Kościele Katolickim! Tą funkcję oficjalna struktura Kościoła Rzymsko-Katolickiego 1.5.2011r. straciła i już nie jest kompetentną, żeby ją pełnić, ponieważ sciągneła ona na siebie najcięższą Bożą karę – anatemę za wywyższenie ducha Asyżu – ducha antychrysta na ołtarz Kościoła.

               _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

Memorandum

Bizantyjskiego Katolickiego Patriarchatu


1) Przyczyna powstania BKP

W 2008r. został założony Prawowierny Synod UGCC – osiem biskupów(jeden zmarł). Powodem jego powstania służyło to, że ex-kard. L. Huzar publicznie głosił herezje, które zaprzeczają podstawę wiary katolickiej oraz całego chrześcijaństwa. Prawowierny Synod biskupów stoi w opozycji do tej apostatycznej struktury. Ta struktura poprzez apostazję prowadzi księży i wierzących do wiecznego zatracenia. Ponieważ ta struktura heretycka nawet po wielokrotnych apelach nie chciała się oddzielić od herezji L. Huzara, to Prawowierny Synod ogłosił Bożą anatemę, czyli wyłączenie z Kościoła apostatycznych biskupów UGCC. Te prałaci już nielegalnie zajmują urzędy kościelne. Oni próbują likwidować prawowiernych biskupów i prawowiernych katolików za pomocą brutalnych oszczerstw i zniesławiających listów pasterskich. Z tego powodu było niezbędne oddzielić się od UGCC i ustanowić dla prawowiernych wierzących nowy Kościół nazwany Ukraiński Prawowierny Kościół Grekokatolicki (UOGCC). Stało się to 11.08.2009. Powiadomienie o utworzeniu nowego Kościoła i uzasadnienie tego zostało nadesłane papieżowi Benedyktowi XVI.

Prawowierny Synod biskupów za cały okres swego istnienia inicjuje Ojca Świętego wdrożyć prawdziwą reformę Kościoła Katolickiego. Synod prawowiernych biskupów też niestrudzenie wzywa nie tylko do organów władzy Ukrainy, ale również do szefów rządów państw Europejskich, żeby nie pozwolili wprowadzenie antydekalogu do prawodawstwa (homoseksualizm, juwenalna justycja, tzw. genderna ideologia, antypedagogika, eutanazja…). Ponadto Synod przywrócił Bożą anatemę na chrześcijan, którzy są członkami półtajnej organizacji masonów.

Prawowierny Synod wezwał do biskupów Kościoła Katolickiego wyznać wiarę i wyrzec się jedności z nowoczesnymi herezjami. Prawowierny Synod został zmuszony ogłosić anatemę na 4872 biskupów-apostatów, którzy pozostali w jedności z herezjami. Przede wszystkim chodzi o herezje, które zaprzeczają Bóstwo Chrystusa i inspirację Bogiem Pisma Świętego(historyczno-krytyczna teologia), oraz tzw. poszanowanie do pogańskich demonów(Asyż, 1986).

Biskupowie, którzy odpadli od wiary, już nie ważnie wyświęcają biskupów i księży. Ustanowienie Bizantyjskiego Katolickiego Patriarchatu było spowodowane koniecznością odnowy Kościoła Katolickiego i całego chrześcijaństwa. Patriarcha stoi na prorockiej i apostolskiej podstawie. On oddziela się od wszystkich herezji i głosi prawowierną naukę tak samo jak ją głosili apostołowie i Ojcowie Kościoła. 

2) Obszar działalności BKP

Patriarchat łączy wszystkich prawowiernych chrześcijan pod duchowny autorytet, który w całości reprezentuje prawdziwe Ewangelie i Chrystusową naukę tu na ziemi. Ten autorytet jest stanowczo oddzielony od wszystkich herezji i wyznaje zbawczą wiarę, którą zapewnia wszystkim, kto podlega duchownemu autorytetowi Patriarchatu bezpieczną drogę do zbawienia. Celem Bizantyjskiego Katolickiego Patriarchatu jest ochronić wszystkich wierzących, którzy chcą zachować nieskalanym skarb wiary katolickiej niezależnie od narodowości czy przynależności do jakiegokolwiek Kościoła Katolickiego lub tradycji. 

3) Warunki przyłączenia się do Patriarchatu

Katolik wschodniego lub zachodniego rytu, który chce podlegać jurysdykcji Bizantyjskiego Katolickiego Patriarchatu, musi jako podstawę wyznać te podstawowe prawdy i wyrzec się herezji.

Forma wyznania wiary

1) Wierzę, że Jezus Chrystus jest Prawdziwy Bóg i prawdziwy człowiek.

2) Wierzę, że tylko przez Jezusa Chrystusa osiągamy zbawienie.(por. Dz.4,12)

3) Wierzę, że za nas, czyli i za mnie i za moje grzechy, Pan Jezus Chrystus zmarł na krzyżu.

4) Wierzę, że Jezus Chrystus na trzeci dzień zmartwychwstał, i to realnie i historycznie.

5) Wyrzekam się historyczno-krytycznej teologii i ducha, który stoi za tym.

6) Wyrzekam się ducha synkretyzmu i relatywizmu.

7) Wyrzekam się promieni herezji w Nostra aetate i tzw. ducha Asyżu.

8) Wyrzekam się szatana i demonów, przede wszystkim tych, którzy działają przez ukryte formy magii,
wróżbiarstwa, spirytyzmu (homeopatia, akupunktura, hipnoz, wróżenie wahadłem, winoroślą, horoskopy…)

9) Wyrzekam się ducha New Age.

10) Uważam, że homoseksualna aktywność jest paskudztwem i grzechem śmiertelnym.

11) Wyrzekam się ducha, który działa przez masonów i z nimi połączonych organizacji(Rotari, Lion Club…)

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz